ECE ULUSUM
Şarkının stüdyoya girene kadarki aşamasında neler oldu?
Bana bu şarkının altyapısını birkaç ay önce Emirhan (Özer) dinletmişti. Hemen yükseldim. Bir süre sonra üstüne bir taslak söz ve beste yazdım. O zaman hayatımda olan birisine dinletmiştim o da çok beğenmişti. Emirhan da beğendi. O gazla şarkıyı bitireyim dedim. Canozan ile başka bir beste üzerine çalışıyorduk. Hazır bu bitmişken yolladım o da taslak demo attı. Her şey çok temiz bir şekilde halloldu.
‘Aşk şarkısı yazmak bu zamana kadar hiç ilgimi çeken bir konu değildi’ diyorsunuz. Ne değişti?
‘Aşk’ değil de ’aşk acısı çekiyorum’ tarzı şarkılar yazmak ilgimi çekmeyen kısım. Belki biraz duygularımdan kaçmayı sevdiğim için olabilir. Ben biraz daha olayların üstünden vakit geçtikten, iyice sindirdikten sonra ne hissediyorsam onun üzerine yazmaktan hep daha çok keyif aldım.
90’ların ortasında ve sonunda stüdyoda bu tarz klip çekimleri çok yaygındı. Bu fikri sevmenizin ve klibi bu tarzda yapmanın sebebi nedir?
Spesifik kurgu veya hikâye düşünmedim. Daha çok şarkının duygusunu en saf şekilde Can’la beraber nasıl verebiliriz diye hayal ettim. Birkaç tane one-take klip izledim. Vakit kısıtlı olduğu için Can’la doğal bir şekilde karşı tarafa duyguyu aktarmak vardı aklımda. Vhs’lerle o doğallığı verebildik sanırım, şarkının duygusunda her ne kadar kalmak istesek de Can’la fazla güldüğümüz için bir yerden sonra koptuk! Gerçek olmayan bir şeye gerek yoktu, içimize sindi.
90’lar sizin için ne ifade ediyor?
90’lar benim için mutluluk, minimallik, özgür ama güçlü bir duruşu ifade ediyor. 90’ları pop, R&B ve rock müziğin en öne çıktığı bir dönem olarak görüyorum, aslında o zamanda müzik piyasasında farklı kısıtlamalar ve zorluklar vardı elbette. Ama nedendir ki bence o günün ruhu dış görünüştense tavır ve müzik ile daha çok odaklıydı.
Canozan ile çalışmanın en zor yanı nedir?
Hem kişisel bir yerden hem de müzikal bir yerden çok sevdiğim bir insan. İkimiz de iletişim konusunda pek iyi değiliz haha! birimiz yazar, öbürümüz 5 gün sonra cevap verir, süreci uzatan bir şey varsa budur.
Genç ve yetenekli müzisyenlere hep bir jenerasyonun sesi diye tanıtırlar. Bu tanım size nasıl hissettiriyor?
Öyle ise çok teşekkür ederim. Bir neslin sesi miyim bilmiyorum ama sanırım hepimiz bu tuhaf günlerin bir sesiyiz. Yani sosyal medya, yapay zeka ve genel sorunlardan ibaret olan bir tuhaf jenerasyon olduk. Bu yaşananlarla şarkılar yazdık. Hoş bir his, yani ileride geri dönüp bakınca güzel ve anlamlı bir iz bırakabiliyorsak dünyaya ne mutlu bize. İnanıyorum ki herkes kafaya takarsa istediği her şeyi başarabilir, pes etmeyelim diyorum!
Tanınmaya başladığını ilk ne zaman hissettin?
Sanırım arada olduğum yerlerde fotoğraf çektirmek isteyenler olunca. Çok hoşuma gidiyor! Şanslı hissediyorum kendimi.
Peki, bu seneyi nasıl kapatmayı planlıyorsun?
Bu yılı güzel birkaç konserle ve bir albümle kapatmak isterim. Artık zamanı geldi, yaklaştık! Tabii ki de sağlık, mutluluk ve hepimize sabır diliyorum, herhangi bir konuda pes etmeyelim!
