Maya PORTAKAL BİTARGİL
Duygusal miras... Soyut, elle tutulamayan, evrensel değerlere sahip, geçmiş kuşaklardan gelecek nesillere aktarılacak kıymetler… Kültürel mirasın kuvvetli kız kardeşi, duygusal miras…
Gelenekçi, yenilikçi ancak köklerine sağdık, güvenilir ve kuvvetli kız kardeş duygusal miras…
Hakiki değerlerin korunması, yaşaması, kendisine benzeyen ve benzemeyen kültürlerle köprü oluşturması kültürel mirasın somut değerlerle sınırlı kalmamasının sonucu.
Mesele de insani değerlerin, bağların, geleneklerin olması…
Kısacası duygunun olması bu kavramı eşsiz kılıyor.
Duygusal hafızanın, kolektif duygusal hafızanın kıymetini hiç bir ‘sismograf’ ölçemez.
Miras kaybedilebilir, miras eriyebilir, miras yok olabilir…
Hafıza yaşlanabilir hatta kaybedilebilir… Ancak kültürel miras, duygusal hafıza tüm bu dünyevi meselelerin üzerinde kalır ve yaşamaya, yaşatmaya devam eder… Eğilip bükülemez, kolay kolay manipüle edilemez… Duvarlarla sınırlandırılamaz.
Duygusal miras en sağlam C30 betonundan daha dayanıklı, her enkazı kaldıracak kuvvette, ilk yardımı en hızlı yapacak niteliktedir.
Duygusal miras bir milleti birbirine en kısa zamanda kenetleyecek belki de tek değerdir.
Antioch, Antakya kültürel mirasıyla dünyada yeniden birçok değeri hatırlatmaya hazırlanıyor adeta…
Hakiki değerleri, insani meseleleri, duyguları, birliği, otantisitenin kıymetini, kültür mozaiğini yeniden anlatacak dünyaya.
St Pierre Kilisesi’nden Katolik Kilisesine, yan sokaktaki Kore Kilisesine Sinagoga, camilere… Ezanla, çan sesleriyle, tarihi dokunun kıymetine yeniden ses olacak dünyada…
Hüzün, hayal kırıklığı, çaresizlik, yalnızlık unutulmayacak, unutulmayacak ama devrim yaratacak! Hiç şüphesiz…
